Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

περί περιγραφής

πλαστικά. και τι δεν είναι πλαστικό πια. πλαστικά για να τραφούμε. πλαστικά για να νιώσουμε. και πλαστικά για να μη νιώσουμε.

νοτισμένα από το βρώμικο αγιάζι της αθήνας, ξημερώματα, πόσα πλαστικά σε διάφορα μεγέθη φιγουράρουν λερωμένα από την γλυστερή γλίτσα καταγής. κομμάτια ζωών κομματιασμένων που μετατρέπουν έναν τόπο σε μια ατέλειωτη χωματερή.

1 σχόλιο: