ερωτικό

Σε γνώρισα μέσω κοινών μας φίλων-άλλωστε, κάθε φλερτ κάπως έτσι ξεκινάει, έτσι δεν είναι? Και, θυμάμαι, ήσουν μυστήρια. Δυσπρόσιτη, απαγορευμένη. Η γκόμενα που για να την κυκλοφορήσεις και να την κρατήσεις, θες φράγκα, πολλά φράγκα. Είσαι άλλωστε γνωστή στις κομπίνες για να τρως τα λεφτά του εκάστοτε εραστή σου-θα τον σφίξεις με τα μπούτια πάνω στο γαμήσι και μετά, μετά τι?

Μετά θα τον πας γαμιώντας. Θα σε αναζητά σε σκοτεινά σοκάκια, σκοτεινιασμένος και ο ίδιος, νευρικός, περιφερόμενος, και μόνος. Γιατί σ' έχει καψουρευτεί. Όχι, όχι, μην μπερδεύεσαι, δεν σ'έχει "ανάγκη". Δεν θα πονέσει, δεν θα χαρμανιάσει, δεν είναι εξαρτημένος. Απλά καψούρης, που σαν τον παράτησες δίχως την ηδονική σου παρουσία, πονάει. Είναι κενός, χωρίς έρωτα-πόσοι ποιητές, σάμπως, δεν μίλησαν για τον έρωτα και τη σημαντικότητά του στη ζωτικότητα μιας ψυχής?


Κάνει τα πάντα για να γυρίσεις σ'αυτόν, επιπόλαιο θηλυκό. Σε ψάχνει, σου τάζει πλούτη, κι όμως, εσύ θες κι άλλα, κι άλλα λεφτά, στο τέλος παίρνεις μόνο χρήματα, ρουφάς την καψούρα που σε θρέφει, ρουφάς ό,τι έχει απομείνει από συναίσθημα, δεν δίνεις τίποτα πίσω, αχάριστη ψεύτρα. Γιατί μου έλεγες ψέματα για τον έρωτά μας, με πρόδωσες, πρόδωσες την αγάπη μας, στο τέλος με άφησες κενό. Αναίσθητο. Θέρισες όλους τους καρπούς της αγάπης μου, για πάρτη σου τα κράτησες όλα το ξέρω, και δεν άφησες ψίχουλο για κάποια που θα με αγαπούσε αληθινά.

Το άγγιγμα σου το κρινόλευκο, τόσο ανάλαφρο, με παρηγορεί και μου χαϊδεύει απαλά, ύπουλα, ειρωνικά την καρδιά. Χαμογελάς σαδιστικά που δεν θα δώσω ποτέ στη ζωή μου τόση αγάπη σε καμιά άλλη μετά από 'σένα. Που για μένα ήσουν η μία.

Και μετά, μ' ένα μουδιασμένο φιλί, θα με αφήσεις να κοιτάω το ταβάνι, ν'αναπολώ όταν κάναμε έρωτα, καθώς θα πέφτει πάνω μου ο σοβάς.